مدیرعامل گروه توسعه ابنیه حافظ در آیین اختتامیه مسابقه معماری طراحی شهرک مسکونی حافظ، متعلق به گروه توسعه ابنیه حافظ، گفت: از بانک ایران‌زمین تشکر می‌کنم که مدیران آن، منافع ملی را جایگزین منافع شخصی کرده‌اند؛ زیرا اختصاص ۳۵ هکتار زمین در شهر تهران به تولید مسکن متوسط و مسکن الگو کار بزرگی به‌شمار می‌رود. بنابراین، ما در این پروژه‌ها اصلاً به دنبال کمیت نیستیم، بلکه به دنبال ایجاد الگوی مسکن هستیم که امروز جای آن خالی است. الگویی که بتواند محرک باشد و با تولید آن جریان اقتصادی را در داخل بافت منطقه مورد نظر ایجاد کند.
به گزارش واحد ارتباطات گروه توسعه ابنیه حافظ، آیین اختتامیه مسابقه معماری طراحی شهرک حافظ با حضور دکتر «مجتبی شیروانی» قائم‌مقام بانک ایران‌زمین، دکتر «سید مهدی هدایت» مدیرعامل سازمان نوسازی شهرداری تهران، دکتر «تورج فرهادی» شهردار منطقه ۱۹ شهر تهران، دکتر «عباس فارسی» مدیرعامل شرکت توسعه تجارت داتام، دکتر «روزبه ظهیری‌هاشمی» مدیرعامل گروه توسعه ابنیه حافظ و جمعی از معماران برجسته ایران و تمامی شرکت‌کنندگان در این مسابقه در روز یکشنبه، ۷ اسفند ماه ۱۴۰۱ برگزار شد.
دکتر روزبه ظهیری‌هاشمی، مدیرعامل گروه توسعه ابنیه حافظ در این آیین ضمن عرض بابت ضایعه از دست دادن استاد کلانتری، رییس فقید هیئت داوران این مسابقه گفت: پروژه شهرک مسکونی حافظ را باید از زاویه دیگری نگریست. بدین معنی که در دنیا تردیدی نیست که بار موضوع پیشرفت و توسعه اجتماعی، علمی و فرهنگی هر جامعه‌ای بر روی دوش طبقه متوسط است؛ چراکه طبقات فردوست به واسطه درگیری درباره معیشت و دغدغه‌های خاص و متفاوت طبقات مرفه، نمی‌‌توانند باعث پیشرفت جامعه شوند.
وی با ادامه داد: کار دولت‌ها در رابطه با طبقات اجتماعی فرودست در تجربه مشترک دنیا، دخالت مستقیم برای حمایت از آن‌ها است و برای طبقات متوسط، تسهیلگری و توان‌مندسازی و هموار کردن مسیر برای پیشرفت و درباره طبقات مرفه هم افزایش مالیات و البته گرفتن مشورت برای ایجاد راه‌های توسعه بیشتر و ارتقای طبقات اجتماعی است.
دکتر ظهیری‌هاشمی با تاکید بر اینکه متاسفانه به دلیل فشارهای اقتصادی طبقه متوسط هر روز در حال کوچک شدن است، افزود: در کل بین ۷۰ تا ۸۰ درصد در هر اجتماعی جزو طبقات متوسط به‌شمار می‌روند و برای همه ایشان، موضوع مسکن، وضعیت خیلی مهمی دارد.
مدیرعامل گروه توسعه ابنیه حافظ در رابطه با سیاست‌های دولتی درباره تولید مسکن برای طبقات اجتماعی، ادامه داد: در قبل از انقلاب سیاست دولت برای حمایت از مسکن طبقات متوسط، هیچ بوده و دولت در این موضوع ورود نکرده است و بودجه دولت فقط به مسکن حمایتی تعلق گرفته است و برای طبقات متوسط، فقط بخش خصوصی فعالیت می‌کرد، مانند آنچه در شهرک‌هایی مانند اکباتان و امید اتفاق افتاده است. اما این روند بعد از انقلاب دچار اختلال شد و مسکن حمایتی و مسکن متوسط را با یکدیگر ادغام شدند که متاسفانه این اتفاق باعث شد که هیچ کدام به نتیجه نرسد.
وی افزود: بر اساس اطلاعات جمعیتی و اختصاص ۱۰ تا ۱۵ درصد جامعه به طبقه فردوست، دولت می‌بایست ۲ میلیون واحد مسکونی ساخته باشد که آمارها اصلا به این رقم نزدیک نشده است. از طرف دیگر، این مسکن با مسکن متوسط نیز مخلوط شده و منابع محدود در دست دولت پخش شده است؛ بنابراین، متاسفانه نه مسکن حمایتی تامین شده و نه مسکن متوسط.
دکتر ظهیری‌هاشمی با اشاره به سیاست‌های تامین مسکن براتی طبقه متوسط، گفت: تنها کار که موفق‌ترین هم بوده، طرح پاک (پس‌انداز، انبوه‌سازی و کوچک‌سازی) بانک مسکن بود که در برنامه دوم توسعه شکل گرفت. اما موضوع این است که چه تعداد از این نوع مسکن با کیفیت تولید شده است که متاسفانه بر اساس آمار موجود، این رقم کمتر از ۱۰۰ هزار واحد است.
وی با برشمردن ویژگی‌های مسکن طبقه متوسط تاکید کرد: این مسکن باید الگو باشد. به عبارت دیگر باید بیش از اینکه با تیراژ و کمیت بخواهیم صحبت بکنیم باید درباره الگوسازی صحبت کنیم و بهترین مثال این موضوع، شهر جدید پردیس و فازهای ۳ و ۴ آن است که بانک مسکن در آن فعالیت داشته است و هم‌اکنون به طور قطع طبقه متوسط البته رو به پایین در یک فضای زیست به نسبت مناسب در آن زندگی می‌کنند.
مدیرعامل گروه توسعه ابنیه حافظ، اصلی‌ترین ویژگی تولید مسکن طبقات متوسط را به شکل الگو دانست و افزود: در قبل از انقلاب، بخش خصوصی در رابطه با مسکن طبقات متوسط فعال بود، اما بخش خصوصی در دوران بعد از انقلاب فقط در مناطق ۱، ۲ و ۳ که بازدهی اقتصادی مناسب و بالا داشته است فعالیت دارد که البته ذات بخش خصوصی هم همین است و با توجه منابع محدود دولتی، فضایی شکل گرفته که باید نهادهایی مثل بانک‌های خصوصی که امکانات و توان تامین مالی دارند باید به موضوع تولید واحد مسکونی الگو ورود عرصه فعالیت شوند.
دکتر ظهیری‌هاشمی ادامه داد: از بانک ایران‌زمین تشکر می‌کنم که مدیران آن، منافع ملی را جایگزین منافع شخصی کرده‌اند؛ زیرا اختصاص ۳۵ هکتار زمین در شهر تهران به تولید مسکن متوسط و مسکن الگو کار بزرگی به‌شمار می‌رود. بنابراین، ما در این پروژه‌ها اصلاً به دنبال کمیت نیستیم، بلکه به دنبال ایجاد الگوی مسکن هستیم که امروز جای آن خالی است. الگویی که بتواند محرک باشد و با تولید آن جریان اقتصادی را در داخل بافت منطقه مورد نظر ایجاد کند. یعنی، الگویی که بتواند ۸۰ درصد از جامعه که طبقه متوسط است را بتواند صاحب خانه کند و ما هم به دنبال ایفای نقش خود و جریان‌سازی ایجاد الگوی مسکن طبقه متوسط نسبت به سهم و البته منابع هستیم.
